NA NIEBIESKO

Zafarbowałam ostatnio swoją masę solną barwnikiem spożywczym. Tym razem niebieskim i efekt bardzo mi się spodobał. Ulepiłam więc kolejnego niebieskiego jamiołka. W zamyśle miał to być jamiołek dla przyszłych mam :-) Ale brzuszek ledwo widać. Serduszko ułożone z dłoni też słabiutko widoczne, ale... jak się przyjrzeć ;-)))

UDAŁO SIĘ :-)))

W końcu się przełamałam i pierwsze twory z masy solnej po dłuuuuugiej przerwie dziś wyszły z piekarnika :-) Cieszę się bardzo, gdyż mobilizowałam się od bardzo dawna i w ogóle przełamać się nie mogłam. Bałam się, że nie wrócę już do masy nigdy :-( W końcu już całkiem niedługo będę miała bardzo okrojony czas dla siebie. Dwójka dzieci w domu, w tym niemowlak to już nie przelewki :-) Mam wielkiego stracha, ale... 

oto mój jamiołek:

i bałwanki mojej córci :-) Kolorowe jak wszystko u Cysi. Kiedyś pokaże Wam jej rysunki - absolutnie wszystko jest tęczowe :-)))))) To ulubiony kolor mej czterolatki :-))))))))

RAKU

Skoro już zaczęłam znowu pisać to idę za ciosem :-) Kolejny twór przywieziony z ceramicznych warsztatów wakacyjnych. Tym razem debiut w technice raku - tuba na biurko. Przyznam szczerze, że jest to magiczna technika i jestem pod wielkim jej wrażeniem :-). Efektów nigdy nie można być pewnym, a sama otoczka to - totalna magia!!!!

Najpierw ulepiony z gliny przedmiot, podsuszony i pomalowany szkliwami do raku:

moja jest jedynie tuba na ołówki :-)

 W zamyśle miała ona wyglądać następująco: dolna część nie szkliwiona po wypaleniu miała zrobić się czarna, część środkowa ze wzorkiem pokryta jest szkliwem do raku i ma wyjść turkusowa, a góra pokryta jest szkliwem bezbarwnym, które powinno dać ładny efekt spękania.

Wszystko włożone do pieca raku w plenerze :-)

 I efekt końcowy!!!! TA DAM!!!!

 Góra rzeczywiście ładnie spękała. Nie mam zastrzeżeń :-)

 dół jest czarny, tak jak miało być, a środek jest rzeczywiście turkusowy...

 ale tylko do połowy :-))))) Niesamowite!!! Skąd wziął się miedziany??? 

Ogólnie, jestem z mojej tuby na ołówki bardzo zadowolona :-))

Pozdrawiam wszystkich odwiedzających!!!

CERAMICZNIE

Czas ucieka niepostrzeżenie, a ja nie nadążam. Dziś szybciutko, wstawiam tylko "robocze" zdjęcia skromnego kompleciku biżuterii, który w końcu udało mi się dopracować. Komplet powstał na plenerze ceramicznym, który też domaga się opisania, ale... to jak czas pozwoli ;-)

Oto on:

 Dziś kończy się już 32 tydzień mojej ciąży :-) Wyglądam już jak dorodny słoń! Coraz ciężej się żyje, ale jeszcze trochę wytrzymać muszę.

Trzymajcie się cieplutko!!!!

SAMO ŻYCIE

Czy wracam czy nie wracam do artystycznych tworów, hmmm... tego jeszcze nie wiem do końca. Wiem natomiast, że pogodziłam się z sytuacją, która zastała mnie już kilka miesięcy temu i powoli zaczynam znowu wszystkim się cieszyć. Coraz częściej zaglądam na Wasze cudowne blogi i coś się we mnie budzi, na razie baaaaaardzo powoli i nieśmiało, ale... grunt, że się budzi! Już prawie cztery lata temu, po narodzinach mojej córeczki, gdy na trzeci dzień po porodzie dowiedziałam się o wylewach, pomyślałam sobie, że już więcej się na ciążę nie zdecyduję. Gdy rok później przez ponad 3 miesiące żyliśmy z widmem białaczki bo Cysia miała okropną niedokrwistość, tylko się w tej decyzji utwierdziłam. Później nadszedł czas totalnie obniżonej odporności i kolejne rózne choroby wymyślane przez lekarzy i wtedy to już była świadoma decyzja na 100%. Będę miała tylko Marcelinkę, nie mam odwagi na kolejne. Tym bardziej, że według większości lekarzy powodem wszystkich problemów zdrowotnych córci był fakt, że po porodzie dostałam infekcji i ponad 40 stopniowej gorączki, która spaliła mi pokarm :-( Totalnie z mojej winy działo się to co się działo. Pogodzona z tym, żyłam spokojnie do 5 maja tego roku gdy to dowiedziałam się, że pomimo wielu (niby 100% pewnych!) zabezpieczeń  jestem... w ciąży!!! :-) W chwili obecnej to już 5 miesiąc. Po wielkim szoku, negacji, załamaniu powoli zaczynam się cieszyć. Zaczynam znowu być odważną :-) Szykuję właśnie pokoik, który teraz musi posłużyć dwójce dzieciaczków i pomimo ogromnego przerażenia staram się wrócić do masy solnej i ceramiki. Odważyłam się nawet pojechać na cudowny plener ceramiczny, całkiem sama to Artystyki, koło Bystrzycy Kłodziej. Ale o tym to już będzie całkiem osobny post :-)))))

Trzymajcie się Kochani!!!!!